Działania realizowane w ramach projektu "Wdrożenie programów rozwojowych w szkołach podstawowych gminy Jabłonna" w ramach programu Fundusze Europejskie dla Lubelskiego 2021-2027, Działanie 10.3 Kształcenie ogólne, Priorytet X Lepsza edukacja współfinansowanego ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego Plus.
05.04.2024
Jak radzić sobie z trudnymi emocjami dziecka?
Radzenie sobie z trudnymi emocjami u dziecka wymaga cierpliwości, empatii i konsekwencji. Poprzez zrozumienie i akceptację trudnych emocji, a także szukanie odpowiednich sposobów ich wyrażania, to nie lada wyzwanie. Rodzice mogą wesprzeć swoje dzieci w tym wyzwaniu.
Oto kilka praktycznych technik, które można wykorzystać:
1. Słuchaj uważnie: Kiedy dziecko dzieli się swoimi uczuciami, ważne jest, aby poświęcić mu pełną uwagę i słuchać uważnie. Dzięki temu dziecko poczuje się usłyszane i zrozumiane.
2. Akceptuj uczucia dziecka: Nie bagatelizuj ani nie minimalizuj emocji swojego dziecka. Pozwól mu wyrazić swoje uczucia, nawet jeśli są negatywne. To ważne dla jego zdrowego rozwoju emocjonalnego.
3. Daj dziecku możliwość znalezienia rozwiązania: Zamiast od razu narzucać rozwiązania, pytaj dziecko, jakie pomysły ma na radzenie sobie z trudnymi emocjami. To pomaga mu w rozwoju umiejętności rozwiązywania problemów.
4. Wyraź swoje wsparcie: Pokaż dziecku, że jesteś obok niego i gotów pomóc. Czasem wystarczy wiedzieć, że ktoś nas rozumie i wspiera.
5. Pokaż swoim zachowaniem, jak radzić sobie z emocjami. Dzieci uczą się przez obserwację. Jeśli sami radzisz sobie z emocjami w zdrowy sposób, dziecko również będzie to robić.
6. Prowadź codzienne rozmowy o emocjach przez pryzmat wydarzeń danego dnia. Pytaj dziecko, jak się czuje, co go zmartwiło lub ucieszyło. To pozwoli mu lepiej zrozumieć swoje emocje i wyrażać je słowami.
12.04.2024
Dlaczego ważne jest budowanie odporności psychicznej u dzieci?
Budowanie odporności psychicznej u dzieci to kluczowy proces, który pomaga im radzić sobie z trudnościami i wyzwaniami życia. Oto konkretne umiejętności, które wspierają rozwój odporności psychicznej u dzieci:
1. Radzenie sobie z emocjami: Dzieci powinny uczyć się rozpoznawania i wyrażania swoich uczuć. To pomaga im zrozumieć siebie i efektywnie reagować na różne sytuacje.
2. Tworzenie mocnych więzi emocjonalnych: Dobre relacje z rodzeństwem, rówieśnikami i opiekunami są kluczowe. Wspierające środowisko emocjonalne pomaga w budowaniu odporności psychicznej.
3. Pozytywne myślenie: Nauka optymistycznego podejścia do życia i widzenia trudności jako okazji do rozwoju jest ważna. Dzieci powinny uczyć się doceniać małe sukcesy na drodze do większych celów.
4. Radzenie sobie ze stresem: Dzieci powinny opanować techniki relaksacyjne, takie jak ćwiczenia oddechowe czy medytacja. To pomaga w redukcji stresu i budowaniu odporności psychicznej.
5. Zdrowe nawyki życiowe: Regularna aktywność fizyczna, odpowiednia dieta i sen mają wpływ na ogólną odporność psychiczną.
6. Akceptacja własnej wartości: Dzieci powinny uczyć się, że są wartościowe i mogą osiągać cele, mimo przeszkód. Wiara w siebie jest kluczowa dla odporności psychicznej.
19.04.2024
Czym są cyberuzależnienia?
Cyberuzależnienia to zbiorcza nazwa dla różnego rodzaju uzależnień związanych z korzystaniem z internetu i technologii cyfrowych. Obejmują one szeroki zakres zachowań i aktywności, które mogą prowadzić do uzależnienia. Wsród cyberuzależnień można wymienić m.in. uzależnienie od gier czy uzależnienie od mediów społecznościowych.
Jest to zjawisko, które może wyrządzić szkody w psychice i prowadzić do poważnych problemów w wielu dziedzinach życia. Uzależnienie od internetu jest stosunkowo nowym zjawiskiem, ale zyskuje na sile wraz z rozwojem dostępu do globalnej sieci oraz wzrostem liczby jej użytkowników. Choć brakuje spójnej definicji uzależnienia od internetu, naukowcy zwracają uwagę na negatywne skutki, jakie może wywołać w życiu jednostki i jej otoczenia.
Uzależnienie od internetu ma wiele cech wspólnych z innymi rodzajami uzależnień. Wielogodzinne, niekontrolowane korzystanie z internetu może prowadzić do dystresu, czyli szeregu nieprzyjemnych objawów, których skutkiem są np. problemy z koncentracją, bezsenność, rozdrażnienie, zmęczenie.
Negatywne skutki nadmiernego korzystania z internetu mogą znacząco wpłynąć na jakość życia osoby uzależnionej oraz jej bliskich. Choć terminologia związana z tym zjawiskiem jest różnorodna (np. “patologiczne korzystanie z internetu”, “kompulsywne korzystanie z sieci”, “siecioholizm”, “internetoholizm”), istnieje świadomość, że uzależnienie od internetu stanowi realne zagrożenie dla zdrowia psychicznego.
Objawy uzależnienia od internetu mogą różnić się u różnych osób, ale istnieje kilka wspólnych oznak, na które warto zwrócić uwagę. Oto niektóre z nich:
1. Zaabsorbowanie internetem: Osoba uzależniona spędza większość wolnego czasu online, często kosztem innych zainteresowań czy aktywności.
2. Ciągłe myślenie o byciu online: Myśli o korzystaniu z internetu stają się dominujące, a osoba nieustannie planuje, kiedy znów będzie mogła być online.
3. Potrzeba bycia online dla satysfakcji: Osoba odczuwa silną potrzebę bycia online, aby poczuć się zadowoloną lub spełnioną.
4. Nieudane próby ograniczenia korzystania z internetu: Pomimo prób ograniczenia czasu spędzanego online, osoba nie potrafi tego zrobić.
5. Negatywne afekty w razie ograniczania korzystania z internetu: Przy próbach ograniczenia korzystania z internetu osoba może doświadczać negatywnych emocji, takich jak irytacja czy niepokój.
Warto pamiętać, że uzależnienie od internetu może prowadzić do szkód nie tylko dla osoby uzależnionej, ale także dla jej bliskich i otoczenia. Jeśli zauważasz u dziecka powyższe objawy, warto zastanowić się nad konsultacją z psychologiem.
26.04.2024
Czym jest aktywne słuchanie?
Aktywne słuchanie to technika komunikacyjna, której celem jest pełne zrozumienie przekazywanych przez rozmówcę informacji oraz wyrażenie empatii i zaangażowania. Polega ono na świadomym i uważnym odbiorze przekazu werbalnego i niewerbalnego oraz na odpowiedniej interakcji z rozmówcą. Aktywne słuchanie jest kluczowym elementem skutecznej komunikacji, zwłaszcza w kontekście rozwiązywania konfliktów, budowania relacji oraz w pracy z klientami.
Główne elementy aktywnego słuchania obejmują:
1. Skupienie uwagi: Całkowite skupienie się na rozmówcy, unikając wszelkich rozproszeń. Oznacza to odłożenie na bok myśli o innych sprawach i skoncentrowanie się na bieżącej rozmowie.
2. Kontakt wzrokowy: Utrzymywanie kontaktu wzrokowego z rozmówcą, co pokazuje, że jesteśmy zainteresowani tym, co mówi.
3. Sygnały werbalne i niewerbalne: Stosowanie potwierdzających gestów, takich jak kiwanie głową, uśmiech, oraz werbalnych potwierdzeń, takich jak "rozumiem", "tak", "aha", co zachęca rozmówcę do kontynuacji.
4. Parafrazowanie: Powtarzanie własnymi słowami tego, co rozmówca powiedział, aby upewnić się, że poprawnie zrozumieliśmy przekaz. Na przykład: "Czy dobrze rozumiem, że...".
5. Pytania otwarte: Zadawanie pytań, które wymagają rozwiniętej odpowiedzi i zachęcają rozmówcę do dalszego dzielenia się informacjami. Przykład: "Co masz na myśli, mówiąc...?"
6. Odzwierciedlanie uczuć: Rozpoznawanie i wyrażanie empatii wobec emocji rozmówcy, co pokazuje, że rozumiemy i akceptujemy jego uczucia. Przykład: "Widzę, że jesteś zdenerwowany z powodu..."
7. Unikanie przerywania: Pozwolenie rozmówcy na swobodne wyrażanie swoich myśli bez przerywania, co daje mu poczucie, że jego wypowiedź jest cenna i ważna.
8. Podsumowywanie: Krótkie podsumowanie głównych punktów rozmowy, aby upewnić się, że wszystkie istotne informacje zostały poprawnie zrozumiane.
Aktywne słuchanie jest niezwykle ważne w różnych aspektach życia, od relacji osobistych po profesjonalne. Pomaga w budowaniu zaufania, poprawie relacji interpersonalnych oraz skuteczniejszym rozwiązywaniu problemów i konfliktów.
Jak radzić sobie z trudnymi zachowaniami dziecka?
10.05.2024
Radzenie sobie z trudnymi zachowaniami dziecka może być wyzwaniem, ale istnieje wiele strategii, które mogą pomóc. Oto kilka skutecznych propozycji:
1. Zrozumienie przyczyn
Najpierw warto spróbować zrozumieć, co powoduje trudne zachowania. Dzieci często zachowują się nieodpowiednio z powodu frustracji, zmęczenia, głodu, braku uwagi czy stresu.
2. Konsekwencja w działaniu
Bycie konsekwentnym w stosowaniu zasad jest kluczowe. Dzieci potrzebują wiedzieć, czego się od nich oczekuje i jakie będą konsekwencje za nieprzestrzeganie tych oczekiwań.
3. Stosowanie pozytywnego wzmocnienia
Chwal dziecko za dobre zachowanie. Pozytywne wzmocnienie może być bardziej skuteczne niż kary. Nagrody mogą obejmować pochwały, naklejki, dodatkowy czas na zabawę itp.
4. Ustalanie jasnych zasad i oczekiwań
Dzieci powinny znać zasady i wiedzieć, czego się od nich oczekuje. Ustalanie i komunikowanie jasnych zasad pomaga dziecku zrozumieć granice i zasady.
5. Czas na ochłonięcie
Kiedy dziecko jest bardzo zdenerwowane, warto pozwolić mu ochłonąć, zanim podejmiesz działania. Czas na ochłonięcie (ang. time-out) może pomóc dziecku uspokoić się i przemyśleć swoje zachowanie.
6. Komunikacja
Rozmawiaj z dzieckiem o jego uczuciach i zachowaniach. Staraj się zrozumieć jego perspektywę i wspólnie poszukujcie rozwiązań problemów.
7. Modelowanie odpowiednich zachowań
Dzieci uczą się, obserwując dorosłych. Staraj się być wzorem do naśladowania, pokazując, jak radzić sobie z emocjami i trudnymi sytuacjami w sposób konstruktywny.
8. Dbanie o potrzeby dziecka
Upewnij się, że podstawowe potrzeby dziecka są zaspokajane – sen, jedzenie, ruch i czas na relaks są kluczowe dla dobrego samopoczucia i zachowania dziecka.
9. Zwracanie uwagi na sygnały ostrzegawcze
Zauważaj wczesne sygnały ostrzegawcze trudnego zachowania i podejmuj działania, zanim sytuacja się pogorszy.
10. Współpraca z innymi dorosłymi
Warto współpracować z nauczycielami, opiekunami i innymi dorosłymi, którzy mają kontakt z dzieckiem. Spójność w podejściu do trudnych zachowań może być bardzo pomocna.
11. Profesjonalna pomoc
Jeśli trudne zachowania dziecka są poważne i uporczywe, warto skonsultować się z psychologiem dziecięcym lub innym specjalistą, który może pomóc zidentyfikować i zrozumieć problemy oraz zaproponować odpowiednie strategie interwencji.
Podsumowanie
Radzenie sobie z trudnymi zachowaniami dziecka wymaga cierpliwości, konsekwencji i empatii. Kluczowe jest zrozumienie przyczyn zachowań, ustalanie jasnych zasad, stosowanie pozytywnego wzmocnienia oraz komunikacja. Jeśli problemy są poważne, nie wahaj się szukać profesjonalnej pomocy.
Czy Tik Tok bezpieczną aplikacją dla dzieci?
17.05.2024
Na to pytanie nie ma jednoznacznej odpowiedzi. Trzeba wziąć pod uwagę przede wszystkim wiek dziecka oraz w jaki sposób korzysta z aplikacji, a także kwestię nadzoru rodziców. Należy pamiętać, że TikTok oficjalnie jest przeznaczony dla użytkowników od 13 roku życia, a osoby poniżej 18 roku życia powinny korzystać z aplikacji pod nadzorem rodziców lub opiekunów.
Niewątpliwą zaletą Tik Toka są treści edukacyjne w formie krótkich, przystępnych filmików, a także kanały, które mogą dostarczać inspiracji i wspierać rozwój zainteresowań.
Istnieje jednak szereg zagrożeń, związanych z Tik Tokiem, takich jak:
Nieodpowiednie treści: Mimo algorytmów filtrujących, dzieci mogą natknąć się na treści nieodpowiednie dla ich wieku, w tym materiały o tematyce wulgarnej, przemoc, seksualność czy inne treści dla dorosłych.
Bezpieczeństwo: Dzieci mogą być narażone na kontakt z nieznajomymi, cyberprzemoc, grooming (uwodzenie dzieci przez internet) czy inne niebezpieczne zachowania.
Prywatność: Udostępnianie zbyt wielu informacji może prowadzić do naruszenia prywatności.
Presja społeczna i samoocena: Presja zdobywania lajków i followersów może negatywnie wpływać na samoocenę i zdrowie psychiczne dziecka.
Uzależnienie: Algorytmy TikToka są zaprojektowane tak, aby maksymalizować czas spędzany w aplikacji, co może prowadzić do uzależnienia i problemów zdrowotnych związanych z nadmiernym korzystaniem z technologii.
Rekomendacje dla rodziców:
Konto prywatne i ustawienia bezpieczeństwa: Rodzice powinni ustawić konto dziecka jako prywatne oraz skonfigurować ustawienia bezpieczeństwa, aby ograniczyć kontakt z nieznajomymi.
Monitorowanie aktywności: Regularne sprawdzanie, jakie treści dziecko ogląda i tworzy, oraz z kim wchodzi w interakcje.
Limity czasowe: Ustalanie limitów czasu korzystania z aplikacji, aby zapobiegać uzależnieniu.
Rozmowa o zagrożeniach: Edukowanie dziecka o potencjalnych zagrożeniach i bezpiecznym korzystaniu z internetu.
Alternatywy: Rozważenie alternatywnych aplikacji, takich jak YouTube Kids, które oferują bardziej kontrolowane środowisko.
Podsumowanie
TikTok może być odpowiedni dla starszych dzieci (powyżej 13 roku życia), które są świadome zagrożeń i korzystają z aplikacji w sposób nadzorowany i kontrolowany przez rodziców. Dla młodszych dzieci zaleca się korzystanie z bardziej odpowiednich platform, które są specjalnie zaprojektowane z myślą o ich bezpieczeństwie i rozwoju. Kluczowe jest aktywne zaangażowanie rodziców w proces korzystania z aplikacji przez dzieci, aby zapewnić im bezpieczne i zdrowe doświadczenia online.
Jak gry planszowe wpływają na rozwój społeczny dziecka?
24.05.2024
Gry planszowe mogą odgrywać znaczącą rolę w rozwoju dziecka, oferując wiele korzyści, które wspierają sferę emocjonalną, intelektualną i społeczną.
W kontekście rozwoju społecznego gry planszowe rozwijają takie obszary jak:
- Współpraca i współdziałanie – wiele gier tego wymaga, co skłania dzieci, by pracować jako zespół, dzielić zadania i osiągać wspólne cele.
- Negocjacje i kompromis - gry, które angażują elementy handlu czy negocjacji, uczą dzieci, jak osiągać kompromisy i negocjować w celu uzyskania wzajemnie korzystnych wyników.
- Umiejętności komunikacyjne - dzieci uczą się uważnie słuchać, gdy inni gracze wyrażają swoje myśli, a także wyrażać siebie.
- Respektowanie zasad - gry planszowe uczą dzieci, jak ważne jest przestrzeganie zasad, co jest kluczowe w życiu społecznym.
- Akceptacja porażki i sukcesu - dzieci uczą się radzić sobie zarówno z wygraną, jak i przegraną, co jest istotne dla rozwoju emocjonalnego.
- Empatii i zrozumienia innych - poprzez obserwację i zrozumienie ruchów innych graczy, dzieci uczą się empatii i myślenia z perspektywy innych.
- Budowanie więzi rodzinnych i rówieśniczych - gry planszowe są świetnym sposobem na spędzenie czasu z rodziną i przyjaciółmi, co wzmacnia więzi i relacje.
.Podsumowanie
Gry planszowe mogą mieć bardzo pozytywny wpływ na rozwój społeczny dziecka. Poprzez wspólne granie, dzieci uczą się współpracy, komunikacji, empatii, przestrzegania zasad i radzenia sobie z porażkami i sukcesami. Rodzice i opiekunowie powinni aktywnie angażować się w wybór i grę w gry planszowe z dziećmi, aby wspierać ich rozwój społeczny i emocjonalny. Warto również pamiętać, że gry planszowe to doskonały sposób na budowanie więzi rodzinnych i społecznych, co jest nieocenionym aspektem w rozwoju dziecka.
Jak rozmawiać z dzieckiem o emocjach?
24.05.2024
Czasem dzielimy emocje na „złe” i „dobre”, lecz tak naprawdę wszystkie są naturalne i pełnią określoną funkcję w naszym życiu. Należy o tym pamiętać, rozmawiając z dzieckiem. Zamiast etykietować emocje jako "dobre" lub "złe", lepiej skupić się na pomaganiu dziecku zrozumieć, że wszystkie emocje są normalne, ale niektóre mogą być przyjemne, a inne nieprzyjemne.
Warto prowadzić z dzieckiem dziennik emocji w formie dostosowanej do jego wieku - np. zamiast zapisywać emocje, których doświadczyło się danego dnia, można rysować bądź kolorować emotikony. Po odnotowaniu doświadczonych danego dnia emocji, albo w międzyczasie, należy porozmawiać z dzieckiem, jakie sytuacje doprowadziły w pewnym momencie do takiego, a nie innego nastroju. Wprowadzenie takiego codziennego rytuału jak wspólne kolorowanie dziennika emocji oraz rozmawianie na jego temat, co wpłynie pozytywnie zarówno na emocjonalny rozwój dziecka, jak i relację z rodzicem.
Aby pomóc dziecku zidentyfikować emocjeużyj obrazków, książek lub zabawek, aby pomóc dziecku zidentyfikować i nazwać różne emocje, takie jak radość, smutek, złość, strach i zaskoczenie. Używaj też przykładów z życia codziennego, swojego oraz dziecka. Wyjaśnij też, że każdy doświadcza różnych emocji każdego dnia. Użyj prostych słów: "Każdy z nas czuje różne rzeczy. Czasami jesteśmy szczęśliwi, czasami smutni, a czasami zagniewani. To jest całkowicie normalne."
Normalizacja uczuć, podkreślenie, że wszystkie emocje są normalne i każdy je doświadcza, jest bardzo ważna.
Jakie są techniki budowania odporności psychicznej u dzieci?
07.06.2024
Budowanie odporności psychicznej u dzieci to proces, który wymaga świadomego podejścia i zaangażowania rodziców oraz opiekunów. Oto kilka technik, które mogą pomóc w rozwijaniu tej ważnej umiejętności
- Rozmowy o emocjach, czyli wspieranie dzieci w nazywaniu oraz rozumieniu swoich emocji dzieciom nazywać i rozumieć swoje emocje; uczenie ich, że każda emocja jest naturalna i ważna, a także jak radzić sobie z tymi trudnymi i nieprzyjemnymi stanami emocjonalnymi. Istotne jest, by takie rozmowy odbywały się regularnie, by były częścią codziennej rutyny. Pomocne może być prowadzenie z dzieckiem dziennika emocji (w prostej i przyjemnej rysunkowej formie, na przykład z emotikonami do pokolorowania).
- Pozytywne afirmację, czyli zachęcanie dzieci do używania pozytywnych stwierdzeń na temat siebie, co może zwiększyć ich poczucie własnej wartości. Pomóc w tym mogą np. karty z ćwiczeniami dla dzieci (typu „Mindfulness. Uważni przyjaciele”), które nie tylko uczą technik radzenia sobie z nieprzyjemnymi emocjami, ale również wspierają budowanie pozytywnego obrazu własnej osoby.
- Modelowanie odporności psychicznej, czyli bycie przykładem dla dziecka, wzorem do naśladowania w kwestii radzenia sobie ze stresem i wyzwaniami w sposób konstruktywny. Kluczową kwestią jest tutaj otwarta komunikacja, czyli rozmawianie z dzieckiem o własnych trudnych emocjami, o tym jak sobie z nimi radzimy jako dorośli i że jest to nieodłączna część naszego życia.
- Rozwijanie umiejętności rozwiązywania problemów, czyli zachęcanie do samodzielności, dawanie dziecku przestrzeni do samodzielnego rozwiązywania problemów, wspierając je i oferując pomoc tylko wtedy, gdy jest to konieczne. Ucz dzieci, jak podzielić duży problem na mniejsze kroki i podejść do niego systematycznie.
- Budowanie bezpiecznej sieci wsparcia w postaci silnych relacji, opartych na zaufaniu i otwartości. Wspieraj dzieci w budowaniu silnych i zdrowych relacji z rodziną, przyjaciółmi i nauczycielami. Stwórz otwarte i zaufane środowisko, w którym dzieci czują się bezpieczne, aby dzielić się swoimi obawami i radościami.
Każda z tych technik może być dostosowana do wieku i indywidualnych potrzeb dziecka, a ich regularne stosowanie może znacząco wpłynąć na rozwój odporności psychiczne
Jak wspierać dziecko w sytuacjach stresowych i trudnych emocjonalnie?
14.06.2024
Objawy stresu u dzieci mogą przejawiać się bardzo różnie, nie zawsze są oczywiste. Mogą objawiać się one pod postacią fizyczną, taką jak bóle brzucha, bóle głowy, czy problemy ze snem. Stres u dzieci przejawia się również w zmianach zachowania – np. zmniejszenie apetytu, problemy z koncentracją, unikanie szkoły lub obowiązków. Stres może kryć się też za takimi zmianami w emocjonalności dziecka jak drażliwość, płaczliwość, czy wycofanie.
Wprowadzenie nawyku rozmawiania o emocjach, ćwiczenie umiejętności nazywania i rozpoznawania uczuć, pozwala łatwiej dostrzec zarówno dziecku, jak i rodzicowi, takie zmiany. To pomoże szybciej zidentyfikować problem oraz wprowadzić wspólne rozwiązanie.
Zachęcaj dziecko do wyrażania uczuć, zapewniaj je, że wszystkie emocje są normalne i ważne. Bądź obecny i dostępny, daj dziecku poczucie, że zawsze może na ciebie liczyć. Okazuj miłość i akceptację, niezależnie od sytuacji. Zadawaj pytania, zachęć dziecko, by opowiedziało, co się stało. Skup się na dziecku, gdy mówi, unikaj rozpraszaczy. Okaż zrozumienie, powtarzając swoimi słowami to, co dziecko powiedziało, aby upewnić się, że dobrze zrozumiałeś, np. „rozumiem, że jesteś smutny, bo kolega nie chciał się z tobą bawić.”
Pokaż, jak sam/a radzisz sobie z problemami, opowiadając o swoich doświadczeniach i metodach. Pracuj razem z dzieckiem nad znalezieniem rozwiązania trudnych sytuacji, zachęcając do proponowania i wspólnego omawiania różnych opcji. Nie narzucaj jednak od razu gotowych rozwiązań, zachęcaj dziecko, by proponowało własne. Będzie to wzmacniało jego poczucie sprawczości, pewności siebie oraz odpowiedzialności za swoje sprawy.
Przed rozpoczęciem szukania konkretnych rozwiązań problemów, pomocne bywa także zastosowanie technik radzenia sobie ze stresem, takich jak świadome, głębokie oddychanie, progresywna relaksacja mięśni, czy ćwiczenie uważności. Przed działaniem, przed zabraniem się za rozwiązywanie problemów, warto wyciszyć, uspokoić umysł.
W radzeniu sobie z codziennym stresem pomocne są też zdrowe nawyki, takie jak zbilansowana dieta, aktywność fizyczna i zabawy na świeżym powietrzu, co działa na ogólną poprawę samopoczucia.
Wsparcie dziecka w sytuacjach stresowych i trudnych emocjonalnie wymaga empatii, cierpliwości i świadomego podejścia. Pamiętaj, że każde dziecko jest inne i może wymagać różnych strategii wsparcia. Regularne stosowanie powyższych technik pomoże dziecku rozwijać zdrowe nawyki emocjonalne i radzić sobie z wyzwaniami w sposób konstruktywny.
